inboorling

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  inboorling    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈɪmborlɪŋ/
Woordafbreking
  • in·boor·ling
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord inboorling inboorlingen
verkleinwoord inboorlingetje inboorlingetjes

Zelfstandig naamwoord

de inboorling m

  1. (verouderd) iemand die in een aangegeven land, streek of plaats is geboren
    • De term autochtoon heeft een positieve gevoelswaarde terwijl de term inboorling denigrerend bedoeld is. 
  2. een autochtone bewoner van een niet-westers land
    • - In dat land woonden inboorlingen. 
    • - Op een verlaten strand achter het dorp van de inboorlingen stuitte ik op een spoor van verse voetstappen. [3] 
Opmerkingen

Inboorling is een vrijwel letterlijke vertaling van het aan het Oudgrieks ontleende autochtoon, maar de betekenis is vernauwd tot niet-westerse landen.

Synoniemen

Gangbaarheid

  • Het woord inboorling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
96 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. ↑ Middelnederlandsch Woordenboek
  3. ↑
    Mitchell, David
    Wolkenatlas vertaald door Aad van der Mijn 2005 ISBN 9021474840 pagina 9
  4. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.