inlijven

Uitspraak

• Geluid:  inlijven    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɪnlɛɪvə(n)/

Woordafbreking

• in·lij·ven

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘opnemen’ voor het eerst aangetroffen in 1565 ^[1]
• leenvertaling van Latijn incorporare; samenstellende afleiding van in (voorzetsel) en lijf (zelfstandig naamwoord) met het achtervoegsel -en dat de onbepaalde wijs van een werkwoord vormt^[2]

Werkwoord

inlijven

1. iemand in een groep opnemen

   • Hij werd bij het leger ingelijfd. 

2. het toe-eigenen van een grondgebied

   • Oostenrijk werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door Duitsland ingelijfd. 

3. toekomende tijd enkelvoud en meervoud van inlijven

   • Zij zullen dat land binnenkort inlijven. 

Gangbaarheid

• Het woord inlijven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "inlijven" herkend door:

Verwijzingen