kelem

Turks

Woordafbreking
  • ke·lem
enkelvoud meervoud
nominatief   kelem     kelemler  
genitief   kelemin     kelemlerin  
datief   keleme     kelemlere  
accusatief   kelemi     kelemleri  
locatief   kelemde     kelemlerde  
ablatief   kelemden     kelemlerden  

Zelfstandig naamwoord

kelem

  1. (plantkunde), (groente) kool
Synoniemen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.