klagen

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  klagen    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • kla·gen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘droefheid uiten’ voor het eerst aangetroffen in 1100 [1]
  • Via het Oudnederlandse klagon te herleiden tot het Proto-Germaanse *klagōn-, wat weer is afgeleid van *klagō-. Verdere herkomst onduidelijk. [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
klagen
klaagde
(kloeg[3])
geklaagd
klasse 6

zwak -d
gemengd

 volledig

Werkwoord

klagen

  1. inergatief ongenoegen uiten
    • Zolang je goed te eten hebt, heb je niet te klagen. 
    ▸ Ik begreep voor het eerst echt wat bedoeld werd met ‘op eigen benen staan’. Hierdoor viel er wel minder te klagen.[4]
    ▸ In de huisjes aan de rivieroever werd zoals je had kunnen verwachten geklaagd over het voortdurende lawaai.[5]
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • Niks te klagen hebben
Positief gestemd of tevreden zijn
  • Steen en been klagen
Heel erg (en meestal overdreven) klagen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord klagen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[6]

Meer informatie

Verwijzingen


Duits

stamtijd
infinitief verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
klagen
klagte
geklagt
volledig
Uitspraak
  • Geluid:  klagen    (hulp, bestand)
  • Geluid:  klagen    (hulp, bestand)
  • Geluid:  klagen    (hulp, bestand)
  • IPA: [ˈklaːɡn̩], [ˈklaːɡŋ̩]
Woordafbreking
  • kla·gen

Werkwoord

klagen

  1. klagen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.