knokkel

Nederlands

Uitspraak

Geluid: knokkel (hulp, bestand)

Woordafbreking

knok·kel

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘vingergewricht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1477 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	knokkel	knokkels
verkleinwoord	knokkeltje	knokkeltjes

Zelfstandig naamwoord

de knokkel m

(anatomie) het gewricht dat de vingers met de hand verbindt, vooral zichtbaar als men de vingers buigt

Vertalingen

1. vingergewricht

Deens: kno ^(da) g
Duits: Knöchel ^(de) m, Fingerknöchel ^(de) m
Engels: knuckle ^(en)
Frans: jointure du doigt ^(fr) v

Italiaans: nocca ^(it) v
Pools: kłykieć ^(pl) m
Spaans: nudillo ^(es) m, artejo ^(es) m
Zweeds: knoge ^(sv) g

Gangbaarheid

Het woord knokkel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "knokkel" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
85 %	van de Vlamingen.^[2]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.