logorroe
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: logorroe (hulp, bestand)
- IPA: / ˌloɣɔˈrø / (3 lettergrepen)
Woordafbreking
lo·gor·roe
Woordherkomst en -opbouw
- (verkorting) van logorrhoea
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | logorroe | - |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de logorroe v / m
- (medisch) (verouderd) op een gewone toonhoogte alsmaar snel, maar onsamenhangend blijven praten als gevolg van een neurologische of geestelijke stoornis
- Terwijl de korte gedichten hun gestoken karakter ontlenen aan de weglating van lidwoorden en adjectieven bewegen de verhalen en zangen zich op het ritme van rhetorische [sic!] perioden die, breed gestoffeerd met attributen en bepalingen, de stijl tot een logorroe ontbinden. [1]
Synoniemen
- logorrhea (uitspraakvariant, gebaseerd op Amerikaans Engels)
- logorrhoea (uitspraakvariant, gebaseerd op Brits Engels)
- polyfrasie
- praatzucht
- spreekdrang
- woordenvloed
Gangbaarheid
- Het woord logorroe staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.