má

Uitspraak

• IPA: /mɑː/

Woordafbreking

• má

Zelfstandig naamwoord

má

1. (verouderd)(familie)(informeel) moeder; vrouwelijke ouder

Uitspraak

• IPA: /maː/

Woordafbreking

• má

Werkwoord

má

1. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van mať: (hij / zij) heeft

   «Má horúčku.»

   Hij heeft griep.

Uitspraak

• IPA: /maː/
• Geluid:  má    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• má

Werkwoord

má

1. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van het imperfectieve werkwoord mít: (hij / zij) heeft

Bezittelijk voornaamwoord

má

1. korte vorm nominatief vrouwelijk enkelvoud van můj
2. korte vorm vocatief vrouwelijk enkelvoud van můj
3. korte vorm nominatief onzijdig meervoud van můj
4. korte vorm accusatief onzijdig meervoud van můj
5. korte vorm vocatief onzijdig meervoud van můj