vocatief

Nederlands

Uitspraak

Geluid: vocatief (hulp, bestand)

Woordafbreking

vo·ca·tief

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘naamval van de aangesproken persoon, vijfde naamval’ voor het eerst aangetroffen in 1638 ^[1]
van Latijn vocativus ^[2]
afgeleid van vocatie met het achtervoegsel -ief

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vocatief	vocatieven
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de vocatief m

(grammatica) de vijfde naamval waarin een naamwoord staat dat aanduidt tot wie het woord wordt gericht

Synoniemen

vijfde naamval

Hyperoniemen

naamval

Afgeleide begrippen

vocatieffunctie

Verwante begrippen

Vertalingen

1. de vijfde naamval waarin een naamwoord staat dat aanduidt tot wie het woord wordt gericht

Engels: vocative ^(en), vocative case ^(en)
Frans: vocatif ^(fr) v
Fries: fokatyf ^(fy) g
Kasjoebisch: wòkatiw ^(csb) m, wòłiwôcz ^(csb) m

Gangbaarheid

Het woord vocatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vocatief" herkend door:

68 %	van de Nederlanders;
82 %	van de Vlamingen.^[3]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.