monster

Uitspraak

• Geluid:  monster    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈmɔnstər / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• mon·ster

Woordherkomst en -opbouw

• via Middelnederlands van Oudfrans monstre
• [1] in de betekenis van ‘gedrocht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285 ^[1][2][3]
• [2] in de betekenis van ‘proefstuk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1337 ^[4][5][3]

Zelfstandig naamwoord

het monster o

1. schrikwekkend wezen

   • Sommige kinderen zijn bang van monsters onder hun bed. 

2. een kleine hoeveelheid willekeurig ontnomen aan een grotere massa

   • Ik heb een paar monsters genomen om te analyseren. 
   • in de techniek is het nemen van een monster vrijwel altijd bedoeld om hierop een bepaling te doen van een grootheid die een exacte representatie is van die van de grotere massa 

3. iets dat vertoond wordt als een proefstuk, een staal

Werkwoord

monster

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van monsteren
   

   • Ik monster. 

2. gebiedende wijs van monsteren
   

   • Monster! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van monsteren
   

   • Monster je? 

Gangbaarheid

• Het woord monster staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "monster" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid:  monster (US)    (hulp, bestand)

Zelfstandig naamwoord

monster

1. monster, gedrocht.