oir
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: oir (hulp, bestand)
- IPA: / or / (1 lettergreep)
Woordafbreking
- oir
Woordherkomst en -opbouw
- via Middelnederlands hoir en verouderd Frans hoir van Latijn haeres "erfgenaam" [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | oir | - |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
het oir o
- (juridisch) (verouderd) geheel van de personen die in rechte lijn van iemand afstammen
- ▸ Wie heerst, die hoopt en doet om oir meer dan hij mag.[2]
- (figuurlijk) (verouderd) persoon die in rechte lijn van iemand afstamt
- ▸ Bestraf hem niet. Dit is de vrome vechter
die 't volk beschut, zijn eigen hof vernielt,
zijn enig oir en erfgenaam' ontzielt.[3]
- ▸ Bestraf hem niet. Dit is de vrome vechter
Synoniemen
- [1] afstammelingen
- [1] nakroost
- [2] afstammeling
Gangbaarheid
- Het woord oir staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oir" herkend door:
| 23 % | van de Nederlanders; |
| 19 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Weblink bron P.C. Hooft (ed. H. Duits)Baeto, of oorsprong der Hollanderen (1626) in: Geeraerdt van Velsen. Baeto, of oorsprong der Hollanderen. (2005), Bert Bakker, Amsterdam, ISBN 90 351 2733 1, p. 163 r. 827
- ↑ Weblink bron Jeptha of Offerbelofte (1659) in: Jeptha, of offerbelofte. Koning David hersteld. Faëton, of roekeloze stoutheid. (2004), Bert Bakker, Amsterdam, ISBN 90 351 2652 1, p. 98 r. 1868
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Catalaans
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| tegenw. tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| oeixo | oïa | oït |
| 3e vervoeging | volledig | |
Werkwoord
oir
Synoniemen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.