aanhoren
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: aanhoren (hulp, bestand)
- IPA: / ˈanhorə(n) / (3 lettergrepen)
Woordafbreking
- aan·ho·ren
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van aan vz en horen ww
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| aanhoren |
hoorde aan |
aangehoord |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
aanhoren
- overgankelijk horen naar iemand, luisteren
- Mijn dochter kan best zingen maar haar gezang is niet om aan te horen.
- Je moet altijd je tegenstander met aandacht aanhoren, want daar kun je vaak wat nieuws van leren.
- ▸ Haar opmerkingen in de trend van ‘Jordie kan beter verliefd zijn op een meisje’ werden door de analisten met verbaasde gezichten aangehoord.[1]
- wederkerend zich ~: moeten nemen om iets te beluisteren
- Hij had zich dat eens aangehoord en besloot ook lid te worden.
- wederkerig elkaar ~: vaak beleefdheidshalve naar elkaar luisteren
- De aanklager en de verdediger hadden elkaar beleefd aangehoord, maar hun eisen verschilden grotelijks.
Afgeleide begrippen
- aanhoorder, aanhoorster, aanhorig
Spreekwoorden
- ten aanhoren van: zodat het gehoord wordt door
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord aanhoren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanhoren" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[2] |
Verwijzingen
- ↑ “All-inclusive” (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht , ISBN 90-229-9182-2
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.