onraad
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: onraad (hulp, bestand)
Woordafbreking
- on·raad
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘gevaar’ voor het eerst aangetroffen in 1300 [1]
- antoniem van raad met het voorvoegsel on- [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | onraad | - |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
het onraad o [3]
- dreigend gevaar
- ▸ Het was zo'n onschuldige opmerking dat van iedereen in de kamer alleen Oscar en Ingeborg onraad vermoedden en elkaar snel een waarschuwende blik toewierpen.[4]
Verwante begrippen
Antoniemen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord onraad staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "onraad" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[5] |
Verwijzingen
- ↑ "onraad" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ onraad op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)“Tussen rood en zwart” (2014), Uitgeverij Prometheus , ISBN 9789044625691
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.