oost
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: oost (hulp, bestand)
- IPA: / ost / (1 lettergreep)
Woordafbreking
- oost
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘windstreek’ voor het eerst aangetroffen in 802 [1]
- erfwoord Afkomstig van het Protogermaanse *-aus-to, *-austro (richting de dageraad), van het Proto-Indo-Europese *-aus (dageraad, letterlijk: schijnen).
Bijwoord
oost
- (windstreek) de richting waar de zon opkomt
- ▸ Zo was de eenvoudige monnik uit Myra, die in de vierde eeuw plotseling in de geschiedenis kwam als de weldoener van alle mensen - en er korte tijd later weer uit verdween - nu in oost en west bekend.[2]
Antoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
- standaardafleidingen: • Oost • oostelijk • oosten • Oosten • ooster (oostenwind)
- windstreken
- noordoost (noordnoordoost, oostnoordoost)
- oost ten noorden, oost ten zuiden
- zuidoost (oostzuidoost, zuidzuidoost)
|
Verwante begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord oost staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oost" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "oost" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ “Het hele jaar rond: van Sinterklaas tot Sintemaarten” (1973), Lemniscaat , p. 10
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.