opdringen

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  opdringen    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈɔbdrɪŋə(n)/
Woordafbreking
  • op·drin·gen
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
opdringen
drong op
opgedrongen
klasse 3 volledig

Werkwoord

opdringen

  1. ergatief dringend zich in een bepaalde richting begeven
    • De vijand was een heel stuk opgedrongen. 
  2. ditransitief iemand tegen zijn zin (iets) doen aannemen, tegen heug en meug opleggen
    • Hij kreeg een positie opgedrongen die hij liever niet bekleedde. 
  3. wederkerend zich ~: met kracht oprijzen, voor de verbeelding komen
  4. wederkerend zich ~: met alle middelen iemands gezelschap of genegenheid zoeken
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord opdringen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[1]

Verwijzingen

  1. Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.