oreren
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: oreren (hulp, bestand)
Woordafbreking
- ore·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het Latijnse ōrāre met het achtervoegsel -eren [1]. In de betekenis van ‘redevoering houden’ voor het eerst aangetroffen in 1561 [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| oreren |
oreerde |
georeerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
oreren
- inergatief een toespraak houden
- inergatief druk en met overdreven hoogdravendheid praten
- Hij oreerde nog uren door, maar veel inhoud viel er niet in te bespeuren.
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Gangbaarheid
- Het woord oreren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oreren" herkend door:
| 84 % | van de Nederlanders; |
| 70 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ oreren op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "oreren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.