orient

Niet te verwarren met: Orient

Frans

Woordherkomst en -opbouw
  • van Latijn orientem, accusatief van oriens (oosten) (< oriri, "opstaan, rijzen", als verwijzing naar de richting waar de zon opkomt) [1].
Uitspraak
  •  orient    (hulp, bestand)
  • IPA: /oʁ.jɑ̃/
enkelvoud meervoud
zonder lidwoord met lidwoord zonder lidwoord met lidwoord
  orient     l'orient     –     –  

Zelfstandig naamwoord

orient

  1. (windstreek) het oosten
Afgeleide begrippen
Synoniemen
Antoniemen

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.