raadgever

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  raadgever    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈratxevər / (3 lettergrepen)
Woordafbreking
  • raad·ge·ver
Woordherkomst en -opbouw
  • Samenstellende afleiding van raad en de stam van geven met het achtervoegsel -er
enkelvoud meervoud
naamwoord raadgever raadgevers
verkleinwoord raadgevertje raadgevertjes

Zelfstandig naamwoord

de raadgever m

  1. (beroep) iemand die ergens raad over geeft
    • Ik wil later beslist raadgever worden. 
    ▸ En als nu de zogenaamde raadgevers van de KGB, of was het de NKVD in die tijd, die achter de schermen aan de touwtjes trokken bij het Slânskj-proces, als schurken werden bestempeld, dan werd ook de Sovjet-Unie schurkachtig genoemd, of niet? Tot zover knikte iedereen bedachtzaam instemmend.[1]
Synoniemen
Afgeleide begrippen
  • raadgever-deskundige
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord raadgever staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[2]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑
    Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “1968, De grote eeuw deel 7” (2017), Uitgeverij Prometheus , ISBN 9789044633535
  2. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.