renk

Turks

Woordafbreking
  • renk
enkelvoud meervoud
nominatief   renk     renkler  
genitief   rengin     renklerin  
datief   renge     renklere  
accusatief   rengi     renkleri  
locatief   renkte     renklerde  
ablatief   renkten     renklerden  

Zelfstandig naamwoord

renk

  1. kleur
  2. (figuurlijk) kleur, karakter, aard
  3. (figuurlijk) verscheidenheid, variatie
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.