reserveofficier
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: reserveofficier (hulp, bestand)
- IPA: / rəˈzɛrvəˌɔfiˌsir / (6 lettergrepen)
Woordafbreking
- re·ser·ve·of·fi·cier
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van reserve zn en officier zn [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | reserveofficier | reserveofficieren reserveofficiers |
| verkleinwoord | reserveofficiertje | reserveofficiertjes |
Zelfstandig naamwoord
de reserveofficier m
- (militair) (beroep) iemand die gewoonlijk niet in actieve dienst is totdat hij wordt opgeroepen, maar in dat geval een rang heeft waaraan het bevel over een zeker aantal ondergeschikten is verbonden, leidinggevende bij reserve-eenheden
- ▸ Defensie riep hem nog twee keer als reserveofficier op, maar bleek hem zonder zijn medeweten tot luitenant te hebben gedegradeerd, waardoor hij dienst weigerde.[2]
- ▸ Op een braakliggend veldje in het centrum van het Gelderse dorpje Borculo staan drie groene legertenten. De tenten zijn opgebouwd door ongeveer veertig reserveofficieren in gevechtspakken. De meeste reserveofficieren zijn al een dagje ouder.[3]
- ▸ De eersteklascoupé was bijna helemaal vol, alle andere passagiers waren militairen in uniform, reserveofficiers op weg naar huis zo leek het.[4]
Gangbaarheid
- Het woord reserveofficier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Weblink bron Anne-Lot Hoek“Een vuil oorlogje op Bali” (15 november 2014) op nrc.nl
- ↑ Weblink bron Tatiana Scheltema“Ondernemers in uniform” (16 december 2006) op nrc.nl
- ↑ Weblink bron Jan Guillou (vert. Bart Kramer)“De kop in het zand” (2015), Prometheus, Amsterdam, ISBN 9789044628159, hfst. 1941
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.