officier

Uitspraak

• Geluid:  officier    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌɔfiˈsir / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• of·fi·cier

Woordherkomst en -opbouw

• via Middelnederlands officier van Frans officier
  • [1] in de betekenis van ‘rang bij de marine’ aangetroffen vanaf 1685 ^[1]
  • [2] in de betekenis van ‘ambtenaar’ aangetroffen vanaf 1340/1360 ^[2]

Zelfstandig naamwoord

de officier m

1. (militair) (beroep) iemand die een rang (in het leger) bekleedt die hem of haar het bevel over een zeker aantal ondergeschikten geeft

   • Omdat ze een vrij klassiek beeld had van de oorlog was ze er snel van overtuigd dat Albert 'met zijn intelligentie' na korte tijd zou uitblinken, promotie zou maken en ze zag hem al in de voorste linie in de aanval gaan. Ze stelde zich voor dat hij een heldendaad verrichtte, meteen officier werd, kapitein, commandant of meer nog, generaal, die dingen gebeuren tijdens de oorlog. ^[3] 

2. (juridisch) ambtenaar in een bepaalde functie
3. (scheepvaart) stuurman of machinist
4. rang binnen een ridderorde, hoger dan ridder, maar niet zo hoog als commandeur of grootkruis

Gangbaarheid

• Het woord officier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "officier" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen