scoudere
Middelnederlands
Woordherkomst en -opbouw
- van Oudnederlands *sculdero, van Protowestgermaans *skuldru.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | scoudere | scouderen |
| genitief | scoudere(n) | scouderen |
| datief | scoudere(n) | scouderen |
| accusatief | scoudere | scouderen |
Zelfstandig naamwoord
- (anatomie) schouder
- ▸ Ander lieden, dies gheloevet,
vindemen dar al sonder hovet,
hare oghen in hare scouderen staende.[3]
- ▸ Ander lieden, dies gheloevet,
- Vertaling ontbreekt, voeg deze alstublieft toe.
Schrijfwijzen
- scodere, scouder, scoudere, scoudre, sculder
Verwijzingen
- ↑ Vroegmiddelnederlands Woordenboek
- ↑ Middelnederlandsch Woordenboek
- ↑ Weblink bron Jacob van Maerlant“Der Naturen Bloeme” (13e eeuw) op Wikisource
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.