staof
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /stɔːf/ (Etsbergs)
Zelfstandig naamwoord
staof o
- stof (kleine deeltjes)
- oude zooi
- «Bao, dezer groop aer staof! Wae loestertj hie dès daags nag haer?»
- God, deze band is oude zooi! Wie luistert hier tegenwoordig nog naar?
- «Bao, dezer groop aer staof! Wae loestertj hie dès daags nag haer?»
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | staof | - | stäöfke | - | stäöf | - | stäöfkes | - |
| genitief | staofs | - | stäöfkes | - | stäöf | - | stäöfkes | - |
| locatief | staoves | - | stäöveske | - | stäövese | - | stäöveskes | - |
| datief | staove | - | stäöfke | - | stäöf | - | stäöfkes | - |
| accusatief | staof | - | stäöfke | - | stäöf | - | stäöfkes | - |
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.