studeren
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: studeren (hulp, bestand)
Woordafbreking
- stu·de·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘leren’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
- afgeleid van het Latijnse studēre met het achtervoegsel -eren [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| studeren |
studeerde |
gestudeerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
studeren
- overgankelijk (onderwijs) het volgen van een opleiding en verwerven van kennis, gewoonlijk aan een universiteit als voornaamste bezigheid
- Jan studeert in Groningen.
- inergatief het zich concentreren op een bepaalde lesstof om zich deze eigen te maken
- Je moet Jan niet storen want hij zit te studeren.
Afgeleide begrippen
- [2] bestuderen
Hyponiemen
- afstuderen, bestuderen, doorstuderen, instuderen, telestuderen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord studeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "studeren" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "studeren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ studeren op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.