turban

Uitspraak

• Geluid:  turban    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈtʏrbɑn / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• tur·ban

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans turban, dat via Italiaans turbante weer teruggaat op Ottomaans دلبند‎ (tülbent); het meer gangbare "tulband" is hier rechtstreeks aan ontleend ^[1][2]

Zelfstandig naamwoord

de turban m

1. (kleding) oosters hoofddeksel voor mannen bestaande uit een langwerpige doek die om een mutsje of direct om het haar wordt gewikkeld

   • Zijn moed bewees hij al in 1869 op het Arabische schiereiland, waar het reizen voor Europeanen niet ongevaarlijk was en hij zich daarom als een Arabische arts vermomde en een turban droeg. ^[3]
   • In een costuum van den primitiefsten eenvoud, waarvan ik enkel kan zeggen, dat het elke sier en bevalligheid derfde, wandelde ik op mijn pantoffeltjes het terras op en neer, zoodat ik gelegenheid had op te merken, dat ik het onderwerp van het gesprek was van een zestal mannen, toefenkssji's, gedeeltelijk, en een mirza - geleerde -, waarschijnlijk de mollah van het dorp, want hij droeg een turban van de heilige groene kleur. ^[4]

Gangbaarheid

• Het woord turban staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "turban" herkend door:

Verwijzingen

Werkwoord

turban

1. derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van turbar

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /tɵrˈbɒːn/

Zelfstandig naamwoord

turban g

1. (hoofddeksel) tulband