uitgeleide

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  uitgeleide    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • uit·ge·lei·de
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord uitgeleide
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het uitgeleide o [1]

  1. iemand een stukje vergezellen bij het weggaan (al was het maar tot de uitgang)
    • `Zoon van Intego,' zei hij. 'Wij zijn bij elkaar gekomen om te bespreken hoe wij jou het beste uitgeleide kunnen doen nu de tijd gekomen is om weer te vertrekken en verder te gaan.' [2] 
    • Voor het koningspaar reden prins Constantijn en zijn vrouw Laurentien, die een grijze jurk van Hardies draagt, naar de Ridderzaal uit. Een commissie van in- en uitgeleide met onder meer Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib ontving het koningspaar bij de ingang. [3] 
Synoniemen

Werkwoord

vervoeging van: uitleiden…
verbogen vorm: uitgeleidee

uitgeleide

  1. verbogen vorm van uitgeleid, voltooid deelwoord van uitleiden

Gangbaarheid

  • Het woord uitgeleide staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
95 %van de Nederlanders;
92 %van de Vlamingen.[4]

Verwijzingen

  1. ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. ↑
    Herzen, Frank
    De zoon van de woordbouwer 1970 ISBN 9062805450 pagina 39
  3. ↑ Tubantia Suzanne Borgdorff 19-september-2017
  4. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.