vórtel
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /vortɐɫ/ (Etsbergs)
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord van het Nederlands.
Zelfstandig naamwoord
vórtel v
- wortel (getal)
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | vórtel | - | vörtelke | - | vörtel | - | vörtelkes | - |
| genitief | vórtel | - | vörtelkes | - | vörtel | - | vörtelkes | - |
| locatief | vórteles | - | vórteleske | - | vórtelese | - | vórteleskes | - |
| datief | vórtel | - | vörtelke | - | vörtel | - | vörtelkes | - |
| accusatief | vórtel | - | vörtelke | - | vörtel | - | vörtelkes | - |
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.