maco

Voir aussi : maço

Français

Étymologie

Nom 1 : Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom 2 : Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun 1

maco \Prononciation ?\ masculin au singulier uniquement

  1. Langue salivane parlée en Colombie et au Venezuela.

Notes

Le code de cette langue (maco) dans le Wiktionnaire est wpc.

Traductions

Nom commun 2

SingulierPluriel
maco macos
\ma.ko\

maco \ma.ko\ masculin

  1. (Guadeloupe) Maquereau (proxénète).
    • “Sacré maco” (maquereau de mes …) grogna-t-il en lui-même.  (Marcel André, Grands sorciers des Antilles d’autrefois et d’aujourd'hui, 2000, page 58)
    • Je suis rarement du même avis que M. le Commissaire, mais je commence à comprendre pourquoi il vous soupçonne, toi et ton maco  (Jypé Carraud, Tim-Tim-Bois-Sec, éditions Payot et Rivages, 1996, collection Rivages/Mystère, page 126)

Traductions

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

  • Maco (langue) sur l’encyclopédie Wikipédia
  • 5 entrées en maco dans le Wiktionnaire

Créole guadeloupéen

Nom commun

Singulier Pluriel
Masculin maco
\ma.ko\
macos
\ma.ko\
Féminin macrelle
\ma.kʁɛl\
macrelles
\ma.kʁɛl\

maco \Prononciation ?\ masculin

  1. (Argot) Variante de mako, personne curieuse sans morale ni respect d'autrui.
    • on dit toujours qu’être mako ou makrel c’est dans notre sang qu’en pensez vous ?.  (volcreole)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Mais un mako connait toujours une makrel.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Prononciation

Espagnol

Étymologie

Du latin maccus bouffon »).

Adjectif

Genre Singulier Pluriel
Masculin maco macos
Féminin maca macas

maco \ˈma.ko\ masculin

  1. Malin, futé.

Synonymes

Anagrammes

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe macar
Indicatif Présent (yo) maco
(tú) maco
(vos) maco
(él/ella/usted) maco
(nosotros-as) maco
(vosotros-as) maco
(os) maco
(ellos-as/ustedes) maco
Imparfait (yo) maco
(tú) maco
(vos) maco
(él/ella/usted) maco
(nosotros-as) maco
(vosotros-as) maco
(os) maco
(ellos-as/ustedes) maco
Passé simple (yo) maco
(tú) maco
(vos) maco
(él/ella/usted) maco
(nosotros-as) maco
(vosotros-as) maco
(os) maco
(ellos-as/ustedes) maco
Futur simple (yo) maco
(tú) maco
(vos) maco
(él/ella/usted) maco
(nosotros-as) maco
(vosotros-as) maco
(os) maco
(ellos-as/ustedes) maco

maco \ˈma.ko\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de macar.

Prononciation

Références

Espéranto

Étymologie

(1887)[1][2] Racine nominale fondamentale (mot-racine UV )[1][2]. De l'allemand Matze, du yiddish מצה, matza, du russe маца, macá, du polonais maca, de l'anglais matzo[1].

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif maco
\ˈma.t͡so\
macoj
\ˈma.t͡soj\
Accusatif macon
\ˈma.t͡son\
macojn
\ˈma.t͡sojn\

maco \ˈma.t͡so\

  1. Pain azyme.
    • Ankaŭ pri la lacigaj laboroj de la bakado de la macoj ambaŭ virinoj parolis.  (Zamenhof, La Rabeno de Baĥaraĥ, 1909)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Dum ses tagoj manĝu macojn, kaj en la sepa tago estu sankta kunveno antaŭ la Eternulo, via Dio; ne faru laboron.  (Zamenhof, Malnova Testamento, 1916)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Pli ol vian poĉon mi preferas fritadon de la maco, kiun mi poste kaĉigos.  (Beaucaire, Kruko kaj Baniko el Bervalo, 1970)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. Oublie, pain à cacheter.

Dérivés

  • maca
  • macokuko
  • macoflano

Synonymes

Prononciation

Voir aussi

  • maco sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Sources

  1. « maco », dans André Cherpillod, Konciza Etimologia Vortaro, 2016
  2. maco sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)

Bibliographie

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.