taal

Uitspraak

• Geluid:  taal    (hulp, bestand)
• IPA: / tal / (1 lettergreep); /taːl/

Woordafbreking

• taal

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘systeem van spraakklanken’ voor het eerst aangetroffen in 1220 ^[1]

• afkomstig van: Middelnederlands: tale Oudnederlands: tala Germaans: *talō Indo-Europees: *dol-

  Verwant in Germaans: West: Engels: tale (Angelsaksisch: talu), Duits: Zahl, (Oudhoogduits: zala), Fries: taal (Oudfries: tale, tele) Noord: Deens/Noors: tale, (Oudnoords: tala), IJslands/Faeröers: tala

Zelfstandig naamwoord

de taal v / m

1. (taalkunde) een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

   • Meneer, welke taal spreekt men in dat land? 
   • Onhandige meisjes die worstelen met het groter worden. En maar giechelen. In onze taal is het een van de tederste liedjes die ik ken. Paul van Vliet schetst de meisjes van 13 letterlijk ten voeten uit.^[2] 

2. (informatica) een formeel systeem dat door computers wordt begrepen

   • De formele taal van XML Schema, XSD of XML Schema Definitietaal. 

3. (bij uitbreiding) een communicatiesysteem in het algemeen.

Werkwoord

taal

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van talen
   

   • Ik taal. 

2. gebiedende wijs van talen
   

   • Taal! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van talen
   

   • Taal je? 

Gangbaarheid

• Het woord taal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "taal" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikibooks voor meer informatie.
• Zie Wikipedia voor meer informatie.
• Zie Wikiquote voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• IPA: /tɑːɫ/

• geluid

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelnederlandse tale, via het Nederlands taal

Zelfstandig naamwoord

taal

1. taal

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Zelfstandig naamwoord

taal

1. (taalkunde) taal; een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *talu, via het Oudfriese tale

Zelfstandig naamwoord

taal

1. taal

Verwijzingen

• Wurdboek fan de Fryske taal - Instituut voor de Nederlandse taal

Zelfstandig naamwoord

taal

1. taal

Zelfstandig naamwoord

taal

1. (verouderd) aantal
2. (verouderd) tal

Zelfstandig naamwoord

taal

1. (taalkunde) taal; een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

Meer informatie

• nds:Spraak
• nds-nl:Taol

Zelfstandig naamwoord

taal

1. (taalkunde) taal; een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Zelfstandig naamwoord

taal

1. (taalkunde) taal; een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

Zelfstandig naamwoord

taal

1. (taalkunde) taal; een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Angelsaksische tæġl, via het Middelengelse tayl

Zelfstandig naamwoord

taal

1. (dierkunde) staart