Ruf
Duits
Uitspraak
- IPA: /ʀuːf/
Woordafbreking
- Ruf
Zelfstandig naamwoord
Ruf m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | der Ruf | die Rufe |
| genitief | des Rufes | der Rufe |
| datief | dem Ruf | den Rufen |
| accusatief | den Ruf | die Rufe |
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.