aanstichter

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  aanstichter    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈanstɪxtər / (3 lettergrepen)
Woordafbreking
  • aan·stich·ter
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord aanstichter aanstichters
verkleinwoord aanstichtertje aanstichtertjes

Zelfstandig naamwoord

de aanstichter m

  1. Iemand die iets kwaads veroorzaakt
    • Hij is de aanstichter van de ruzie. 
    ▸ Een rechercheur die het kwaad niet bestrijdt - en de aanstichters ervan - hoe zou dat overkomen? Maar misschien was hij gewoon oud.[1]
    ▸ Het was heel goed mogelijk dat het hele verhaal Gombrowski prima uitkwam, maar de aanstichter was hij niet.[2]
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord aanstichter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
92 %van de Vlamingen.[3]

Verwijzingen

  1. ↑
    Håkan Nesser
    “Herfst op Gotland” (2021), De Geus (uitgeverij), ISBN 9789044535624
  2. ↑ “Ons soort mensen” (2016), Ambo/Anthos uitgevers , ISBN 9789026334672
  3. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.