aar

Uitspraak

• Geluid:  aar    (hulp, bestand)
• IPA: / ar / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• aar

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘bovenste deel van de halm van graangewassen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^[1]

• erfwoord afkomstig van [2]: Middelnederlands: aar (1240), aer (1287) o Germaans: *ahiz- o Indo-Europees: *h2éḱ-es-

  Verwant in Germaans: West: Duits: Ähre v (Oudhoogduits: ahir, ehir o), Engels: ear, Fries: ier Oost: Oudnoords: ax o Oost: Gotisch: ahs o

Zelfstandig naamwoord

de aar v / m

1. bloeiwijze van granen
2. bovenste deel van de halm van gras- of graangewassen

Werkwoord

aar

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aren
   

   • Ik aar. 

2. gebiedende wijs van aren
   

   • Aar! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aren
   

   • Aar je? 

Gangbaarheid

• Het woord aar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aar" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Zelfstandig naamwoord

aar

1. verouderde spelling of vorm van år tot 1917

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud van aar, o

Zelfstandig naamwoord

aar

1. verouderde spelling of vorm van år tot 1917

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud van aar, o

Uitspraak

• Geluid:  aar    (hulp, bestand)

Zelfstandig naamwoord

aar

1. bescherming