alternant

Uitspraak

• Geluid:  alternant    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌɑltərˈnɑnt / (3 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˌɑɫ.tər.ˈnɑnt/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ˌɑɫ.tər.ˈnɑnt/
  • (Limburg): /ˌɑl.tɛr.ˈnɑnt/

Woordafbreking

• al·ter·nant

Woordherkomst en -opbouw

• Van het Latijnse alternans, tegenwoordig deelwoord van alternare, ("(ver-/uit-)wisselen, aflossen")
• Naamwoord van handeling van alterneren met het achtervoegsel -ant

Zelfstandig naamwoord

de alternant m

1. (wiskunde) determinant samengesteld uit n functies en n punten (niet noodzakelijkerwijze onderscheiden) door het element i,j gelijk te stellen aan de waarde van de functie i in punt j en vice versa

   • De Vandermondedeterminant is een alternant. 

2. (taalkunde) elk van meerdere elementen die afwisselend in de taal voor dezelfde functie gebruikt worden

   • Wanneer we een morfeem opvatten als een abstracte grammaticale categorie, zoals Bloomfield doet, dan heten de elementen die die categorie uitdrukken alternanten. 

Gangbaarheid

• Het woord 'alternant' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Zelfstandig naamwoord

alternant

1. (wiskunde) alternant.

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /al.tɛʁ.nɑ̃/

Woordherkomst en -opbouw

• zn Afgeleid van de Formation par alternance “Beroepsbegeleidende leerweg” (BBL)

Zelfstandig naamwoord

alternant m

1. (onderwijs) iemand die deelneemt aan een studietraject dat uitzicht op een vaste aanstelling biedt.

Bijvoeglijk naamwoord

alternant

1. afwisselend, alternerend

Werkwoord

alternant

1. tegenwoordig deelwoord (participe présent) van alterner