blikken

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  blikken    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈblɪkə(n) / (2 lettergrepen)
Woordafbreking
  • blik·ken
Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord

de blikken mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord blik
    ▸ De woedende blikken die Jeroen haar tijdens en na het telefoongesprek toezond, had ze openlijk genegeerd.[5]
stellend
onverbogen (alleen
attributief)
verbogen blikken

Bijvoeglijk naamwoord

blikken

  1. van blik vervaardigd
    • Er zat een blikken plaatje opgeschroefd. 
  2. alsof van blik vervaardigd of afkomstig daarvan
    • De toeter produceerde een schel blikken geluid. 
Vertalingen
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
blikken
blikte
geblikt
zwak -t volledig

Werkwoord

blikken

  1. inergatief in een bepaalde richting kijken
    • Hij blikte even naar haar, maar moest snel zijn aandacht weer op het verkeer richten. 
  2. inergatief schitteren
    • een fraai blikkend scherp mes 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • zonder blikken of blozen
doen als of je je niet schaamt of dat je iets verkeerds gedaan hebt
Zonder blikken of blozen vertelde hij over zijn buitenechtelijke relatie met zijn baas.
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord blikken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[6]

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.