borne

Middelnederlands

enkelvoud meervoud
nominatief bornebornen
genitief bornenbornen
datief bornebornen
accusatief bornebornen

Zelfstandig naamwoord

borne m, v, o

  1. m bron, fontein, put
    • En daer hi drinkende waert van enen borne bider strate. [1] 
  2. m en o bronwater, drinkwater
    «Eenen eemer vol borns. [2]»
    Een emmer vol drinkwater.
Schrijfwijzen
  • Ook: borre, borren, born, berne , bern, barn
Synoniemen

Verwijzingen

  1. ↑ Middelnederlandsch woordenboek van
    Eelco Verwijs, Jacob Verdam
    Deel 1, 1885 M. Nijhoff
  2. ↑ Middelnederlandsch woordenboek van
    Eelco Verwijs, Jacob Verdam
    Deel 1, 1885 M. Nijhoff

Engels

Werkwoord

borne

  1. voltooid deelwoord van bear

Frans

Uitspraak
  • Geluid:  borne    (hulp, bestand)
  • IPA: /bɔʁn/
Woordherkomst en -opbouw
  • Uit het Oudfrans bontie, bodne, ontleend aan de Volkslatijnse vormen bodǐna, botǐna“grens(paal)” (van Gallische oorsprong).[1]

Zelfstandig naamwoord

borne v

  1. (techniek) een openbare computerterminal (voor het opnemen van geld, bestellen van kaartjes of afhalen van bestellingen e.d.)
  2. kilometerpaal
  3. (spreektaal) kilometer
    «J'ai roulé cent bornes.»
    Ik heb 100 kilometer gereden. [2]

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.