celibatair
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: celibatair (hulp, bestand)
Woordafbreking
- ce·li·ba·tair
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vrijgezel’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
- afgeleid van het Franse célibataire of van celibaat met het achtervoegsel -air [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | celibatair | celibatairen celibatairs |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de celibatair m [3]
Vertalingen
| stellend | |
|---|---|
| onverbogen | celibatair |
| verbogen | celibataire |
Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als bijvoeglijk naamwoord
Bijvoeglijk naamwoord
celibatair [4]
- betrekking hebbend op het celibaat
- ongehuwd
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord celibatair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "celibatair" herkend door:
| 93 % | van de Nederlanders; |
| 94 % | van de Vlamingen.[5] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "celibatair" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ celibatair op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.