dùs
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /ðøs/ (Oude uitspraak), /ðœs/ (Etsbergs)
Zelfstandig naamwoord
dùs m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | dùs | tùs | dùske | tùske | dùsser | tùsser | dùskes | tùskes |
| genitief | dùssès | tùssès | dùskes | tùskes | dùsser | tùsser | dùskes | tùskes |
| locatief | dùsses | tùsses | dùsseske | tùsseske | dùssese | tùssese | dùsseskes | tùsseskes |
| datief | dùssem | tùssem | dùske | tùske | dùsser | tùsser | dùskes | tùskes |
| accusatief | dùs | tùs | dùske | tùske | dùsser | tùsser | dùskes | tùskes |
Schrijfwijzen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.