debiel

Uitspraak

• Geluid:  debiel    (hulp, bestand)
• IPA: / deˈbil / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• de·biel

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans débile, in de betekenis van ‘zwakzinnig’ aangetroffen vanaf 1650 ^{[1] [2] [3] [4]}

Zelfstandig naamwoord

de debiel m

1. (verouderd) iemand die licht zwakzinnig is

   • Vroeger werd iemand met een IQ tussen 50 en 75 bestempeld als een debiel. 

2. (scheldwoord) bespottelijk iemand

   • Die debiel maakt zichzelf belachelijk door te denken dat hij grappig is. 
   • Kamerleden van de PVV schamen zich rot voor kandidaten van hun eigen partij voor de gemeenteraadsverkiezingen: “Er melden zich de grootste debielen aan voor de PVV-klasjes. De minst erge springen er dan positief uit. Maar het blijven debielen”, zegt een niet bij naam genoemd Kamerlid. ^[5] 

Bijvoeglijk naamwoord

debiel

1. (verouderd) in lichte mate zwakzinnig

   • Een debiel iemand zou die mop minder snel of niet doorhebben. 

2. (beledigend) bespottelijk

   • Die kerel is echt debiel als hij denkt dat hij dat kan. 

Gangbaarheid

• Het woord debiel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "debiel" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen