dreigen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig bijvoeglijk
dreigendreigend
dreiging
Uitspraak
  • Geluid:  dreigen    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • drei·gen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘bedreigend bejegenen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
dreigen
dreigde
gedreigd
zwak -d volledig

Werkwoord

dreigen

  1. inergatief een bestraffende handeling in het vooruitzicht stellen
    • De werknemers dreigden met een staking. 
  2. bang maken
  3. er zou iets ergs kunnen gebeuren
    • Er dreigt een fors onweer. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord dreigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[3]

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.