dweil

Nederlands

Uitspraak

Geluid: dweil (hulp, bestand)
IPA: /dʋɛi̯l/

Woordafbreking

dweil

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘schoonmaakdoek’ voor het eerst aangetroffen in 1546 ^[1]
Via het Middelnederlands dwegel en door palatalisering van de -g- ontstond -ei-, afgeleid van het Middelnederlands dwaen (wassen) met het achtervoegsel -el^[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dweil	dweilen
verkleinwoord	dweiltje	dweiltjes

Zelfstandig naamwoord

de dweil m

een stuk weefsel in natte vorm gebruikt om een gladde vloer te reinigen
- Maak die dweil eerst eens schoon, anders verplaats je het vuil alleen maar.

Vertalingen

1. een stuk weefsel in natte vorm gebruikt om een gladde vloer te reinigen

Duits: Wischtuch ^(de) m
Engels: floorcloth ^(en), mop ^(en)

Frans: serpillière ^(fr) v
Spaans: fregona ^(es) v

Werkwoord

vervoeging van
dweilen

dweil

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dweilen
- Ik dweil.
gebiedende wijs van dweilen
- Dweil!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dweilen
- Dweil je?

Gangbaarheid

Het woord dweil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dweil" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.^[3]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.