flux

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  flux    (hulp, bestand)
  • IPA: /flʏks/
Woordafbreking
  • flux
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘de bouche radheid van tong’ voor het eerst aangetroffen in 1835 [1]
  • via Engels flux en Frans flux uit het Latijn fluxus; het citaat onder [1] lijkt op een Franse herkomst te duiden, het citaat onder [2] op een Engelse; beide citaten geven aan dat flux al eerder werd gebruikt dan 1950 waar Van Dale Etymologisch woordenboek het in 1997 op hield[2]
enkelvoud meervoud
naamwoord flux -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

defluxm [3]

  1. stroom, stroming, vloed
    • Zoodat in den gewonen gang der tijden en voor de middelmatige menschen deze flux en reflux van symboliek en realisme even belangrijk zijn en vrijwel hetzelfde beteekenen: de drang naar bewustwording en begrip van het leven. [4]
  2. (natuurkunde) (elektrotechniek) de hoeveelheid doorstroom door een oppervlak (aantal krachtlijnen dat loodrecht door een oppervlakte-eenheid gaat)
    • 'flux', magnetische flux, krachtlijnen van een magneet [5]
  3. (metallurgie), (elektronica) een zout of hars met een laag smeltpunt dat gebruikt wordt om oxidatie tijdens het solderen te verhinderen, soldeerflux
    • Mijn flux is op; ik moet nieuwe halen. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Bijwoord

flux

  1. (verouderd) tot in de 19e eeuw voorkomende schrijfwijze van fluks
    • En buldert dat het dreunt. Flux beeft het arme wicht,
      En schuilt in moeders schoot, de handen voor 't gezicht.
       [6]

Gangbaarheid

  • Het woord flux staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
81 %van de Nederlanders;
79 %van de Vlamingen.[7]

Meer informatie

Verwijzingen

Frans

Uitspraak
  • IPA: /fly/
Woordherkomst en -opbouw

flux m

  1. stroom, stroming, vloed
  2. (natuurkunde) (elektrotechniek) de hoeveelheid doorstroom door een oppervlak
  3. (metallurgie), (elektronica) toevoeging aan gesmolten metaal om oxidatie tegen te gaan en het goed te laten vloeien
  4. (medisch) afscheiding van een lichamelijke vloeistof door ziekte
Overerving en ontlening

Engels

Uitspraak
  • IPA: /flʌks/
Woordherkomst en -opbouw

flux

  1. stroom, stroming
  2. toestand van verandering
  3. (natuurkunde) (elektrotechniek) de hoeveelheid doorstroom door een oppervlak
  4. (metallurgie), (elektronica) toevoeging aan gesmolten metaal om oxidatie tegen te gaan en het goed te laten vloeien
  5. (medisch) ziekte die gepaard gaat met afscheiding van lichaamsvocht, lichaamsvocht afgescheiden door ziekte
Overerving en ontlening
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.