gespreksgenoot
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: gespreksgenoot (hulp, bestand)
Woordafbreking
- ge·spreks·ge·noot
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van gesprek zn en genoot zn met het invoegsel -s-
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | gespreksgenoot | gespreksgenoten |
| verkleinwoord | gespreksgenootje | gespreksgenootjes |
Zelfstandig naamwoord
de gespreksgenoot m
- (communicatie) iemand waarmee men een praat
- ▸ Wanneer wij ons over alles een oordeel zouden aanmatigen, zou er niets meer heilig zijn. Dan zouden we ook kunnen zeggen dat er geen God is, dat er niets is, schreeuwde Nikolaj, terwijl hij met zijn vuist op tafel sloeg, geheel misplaatst naar het idee van zijn gespreksgenoten maar geheel in overeenstemming met zijn eigen gedachtengang.[1]
- ▸ Over vrouwen zegt hij onder meer: "Ik kus ze gewoon. Ik wacht niet eens. Als je een ster bent, laten ze je het doen." Hij schept tegen zijn gespreksgenoot op over zijn tactieken, en laat weten dat hij zich niet laat tegenhouden. "Grijp ze in hun poes. Je kunt alles doen."[2]
Verwante begrippen
- gespreksgenote
Gangbaarheid
- Het woord gespreksgenoot staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Verwijzingen
- ↑ “Oorlog en Vrede” (1869), van Oorschot, ISBN 978902825115 1
- ↑ Weblink bron “Melania Trump keurt Donalds woorden af, maar ze vergeeft hem” (08-10-2016), NOS
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.