hreða

Oudnoords

Woordafbreking
  • hre·ða

Zelfstandig naamwoord

hreða v

  1. herrie, lawaai
  2. gevecht, strijd
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   hreða         hreður        
genitief   hreðu         hreðna        
datief   hreðu         hreðum        
accusatief   hreðu         hreður        
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.