identiteitsbewijs
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: identiteitsbewijs (hulp, bestand)
Woordafbreking
- iden·ti·teits·be·wijs
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van identiteit en bewijs met het invoegsel -s-
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | identiteitsbewijs | identiteitsbewijzen |
| verkleinwoord | identiteitsbewijsje | identiteitsbewijsjes |
Zelfstandig naamwoord
het identiteitsbewijs o
- een document waaruit de identiteit van iemand blijkt
- Zij moesten hun identiteitsbewijzen tonen.
Verwante begrippen
Vertalingen
1. een document waaruit de identiteit van iemand blijkt
Gangbaarheid
- Het woord identiteitsbewijs staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "identiteitsbewijs" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[1] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.