idioom

Nederlands

Uitspraak

Geluid: idioom (hulp, bestand)

Woordafbreking

idi·oom

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans of Latijn, in de betekenis van ‘bijzondere eigenaardigheid van een taal’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	idioom	idiomen
verkleinwoord	idioompje	idioompjes

Zelfstandig naamwoord

het idioom o

een bijzondere uitdrukking in een bepaalde taal die samengesteld is door eigenaardig taalgebruik
- Die tekst zat vol met mooie idiomen.

Synoniemen

taaleigen

Vertalingen

1. een bijzondere uitdrukking in een bepaalde taal die samengesteld is door eigenaardig taalgebruik

Albanees: idiomë ^(sq)
Bretons: troienn ^(br)
Catalaans: modisme ^(ca)
Deens: idiom ^(da)
Duits: Idiom ^(de) o
Engels: idiom ^(en)
Esperanto: idiomo ^(eo)
Frans: idiome ^(fr) m
Fries: taaleigen ^(fy)
Galicisch: modismo ^(gl)

Hongaars: idióma ^(hu)
Italiaans: idioma ^(it)
Latijn: sermo ^(la)
Pools: idiom ^(pl)
Russisch: идиома ^(ru) v
Spaans: usos idomáticos ^(es) m, modismo ^(es)
Tsjechisch: idiom ^(cs)
Welsh: priod-addull ^(cy)
Zweeds: idiom ^(sv)

Gangbaarheid

Het woord idioom staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "idioom" herkend door:

90 %	van de Nederlanders;
80 %	van de Vlamingen.^[2]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.