keila
Oudnoords
Woordafbreking
- kei·la
Zelfstandig naamwoord
keila v
- (geologie) een zeearm van geringe breedte
- (geologie) rotsspleet
- (straalvinnigen) brasem Abramis brama
- (hoendervogels) kip Gallus gallus domesticus
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
| nominatief | keila | |||
| genitief | ||||
| datief | ||||
| accusatief | ||||
Synoniemen
Hyperoniemen
Verwante begrippen
- [1]: kíll
- [2]: gjǫgr
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.