kluit

Nederlands

Uitspraak

Geluid: kluit (hulp, bestand)
IPA: / klœyt / (1 lettergreep)
- (Noord-Nederland): /klœʏt/
- (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /klœːt/

Woordafbreking

kluit

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘massa, klont’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1357 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kluit	kluiten
verkleinwoord	kluitje	kluitjes

Zelfstandig naamwoord

de kluit v / m

de aarde om een wortelstelsel van een plant
een brokkelige onsamenhangende massa

Hyponiemen

aardkluit, boomkluit, wortelkluit

Afgeleide begrippen

kluithoudend, kluitsla

Vertalingen

1. de aarde om een wortelstelsel van een plant

Duits: Wurzelballen ^(de) m
Engels: ball of earth ^(en)

Frans: motte ^(fr) v
Waals: rouke ^(wa) v

2. een brokkelige onsamenhangende massa

Duits: Brocken ^(de) m, Klumpen ^(de) m
Engels: lump ^(en)

Frans: motte ^(fr) v
Noors: dott ^(no) m

Gangbaarheid

Het woord kluit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kluit" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.^[2]

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.