officiant
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: officiant (hulp, bestand)
Woordafbreking
- of·fi·ci·ant
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘priester die de mis opdraagt’ voor het eerst aangetroffen in 1599 [1]
- Naamwoord van handeling van officiëren met het achtervoegsel -ant [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | officiant | officianten |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de officiant m [3]
Verwante begrippen
- [1] celebrant, concelebrant
Gangbaarheid
- Het woord officiant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "officiant" herkend door:
| 20 % | van de Nederlanders; |
| 22 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ "officiant" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ officiant op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.