puntkomma
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: puntkomma (hulp, bestand)
Woordafbreking
- punt·kom·ma
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘leesteken’ voor het eerst aangetroffen in 1769 [1]
- samenstelling van punt en komma
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | puntkomma | puntkomma's |
| verkleinwoord | (puntkommaatje) | (puntkommaatjes) |
Zelfstandig naamwoord
puntkomma v/m en o
- (taalkunde) een leesteken dat twee nauw aan elkaar gerelateerde zinnen tot een geheel verbindt (;)
- Na een puntkomma volgt geen hoofdletter.
Synoniemen
Vertalingen
1. een leesteken dat twee nauw aan elkaar gerelateerde zinnen tot een geheel verbindt (;)
Gangbaarheid
- Het woord puntkomma staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "puntkomma" herkend door:
| 94 % | van de Nederlanders; |
| 91 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "puntkomma" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.