ruif

Uitspraak

• Geluid:  ruif    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ruif

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘traliewerk waarachter hooi ligt’ voor het eerst aangetroffen in 1696.^{[1] [2]}
• Leenwoord uit Middenduits Räufe ‘ruif’; vgl. Oost-Nederlands reep, reupe.

Zelfstandig naamwoord

de ruif v / m ^[3]

1. (veeteelt) houten of ijzeren traliewerk als voederrek voor de dieren

   • Ons land, dat meer dan vier miljoen inwoners met een vette lever kent, geeft alleen nog geld aan de allerarmsten als het er zelf ook beter van wordt. Klever, die ooit in opspraak kwam omdat ze als bestuurslid van de omroep Ongehoord Nederland gezellig in de kas had zitten grabbelen, pakt misschien zelf ook iets uit de ruif.^[4] 

Werkwoord

ruif

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruiven
   

   • Ik ruif. 

2. gebiedende wijs van ruiven
   

   • Ruif! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruiven
   

   • Ruif je? 

Gangbaarheid

• Het woord ruif staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruif" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen