run

Uitspraak

• Geluid:  run    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• run

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘stormloop’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1889 ^{[1] [2][3]}

Zelfstandig naamwoord

de run m

1. plotselinge toeloop, stormloop ^[4]
2. (sport) punt bij cricket en honkbal ^[5]

Zelfstandig naamwoord

run ^[7]

1. fijngemalen eikenschors voor het looien van leer

Werkwoord

run

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van runnen
   

   • Ik run. 

2. gebiedende wijs van runnen
   

   • Run! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van runnen
   

   • Run je? 

Gangbaarheid

• Het woord run staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "run" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid:  run (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /ɹʌn/

Zelfstandig naamwoord

run

1. loop, tocht

Werkwoord

run

1. onovergankelijk rennen
2. overgankelijk beheren, besturen, de leiding hebben over